Miesiąc: Wrzesień 2015

Od ponad dziesięciu już lat trwają obrzydliwe zmagania polsko-polskie. Problem polega na tym, że jedna grupa polityków chce narzucić wszystkim swój punkt postrzegania roli państwa w społeczeństwie, druga grupa nieustannie walczy o działanie w ramach kompetencji.

Aby zrozumieć rolę premiera i prezydenta, trzeba zatrzymać się przy definicji – czym jest demokracja. A Konstytucja mówi, że aby uzyskać rzetelną wiedzę o preferencjach społeczeństwa, jego parlament musi proporcjonalnie do liczebności poszczególnych grup interesu zapewnić proporcjonalną liczbę ich przedstawicieli na forum sejmu.

I stało się. Początkowo jedynie słuszna partia doprowadziła do zjednoczenia wszystkich ruchów politycznych w jeden zjednoczony zespół doradczy, na czele którego stanął I sekretarz. I tak trwało by do dzisiaj, gdyby społeczeństwo nie zorientowało się, że coś nie za bardzo gra, bo skoro wszyscy pracują, to dlaczego ciągle występują braki zaopatrzeniowe placówek handlowych, rozrastające się rodziny ciągle nie miały możliwości realizacji swoich celów z powodu permanentnego braku mieszkań, ale niektórym żyło się znacznie lepiej. Mieli dla siebie nie tylko wille, ale i dacze za miastem, wyjeżdżali regularnie na wczasy do zagranicznych kurortów własnymi samochodami i w zasadzie nie przemęczali się pracą.

I walnęło się wszystko. Zgodnie z przekazem telewizyjnym, upadł w Polsce Komunizm a Związek zdRadziecki rozpadł się na niezależne republiki. Ile w tym jest prawdy, to zostawiam do oceny każdemu według wiedzy politycznej. Ja chciałbym skupić się na roli premiera w demokracji.

Demokracja to umowa społeczna, zgodnie z którą w przypadku więcej, niż tylko jednej słusznej decyzji, bada się wolę społeczeństwa oraz wybiera się to rozwiązanie, za którym opowiada się większa część społeczeństwa. Można zrobić to dwojako. Albo wszyscy razem głosujemy bezpośrednio, albo umocowujemy naszych pełnomocników, którzy na forum państwa opowiedzą się za naszym stanowiskiem.

Początkowo jakoś to trwało bez zastrzeżeń, ale od pewnego czasu nam podsuwa się rzekomo naszych przedstawicieli, a potem oni nam wmawiają, że ich przyklepanie czyjegoś wskazania jest naszą wolą społeczną.

No cóż, mam swoje lata i wiem, że to nie premier jest moim panem. Niestety, także i posłowie – rzekomo przedstawiciele wyborców  – nie wykonują swojej misji, do której zostali powołani. I nawet zaczyna już dochodzić do dziedziczenia stanowisk, bo Ważne Osoby zaczynają mianować swoich następców do pełnienia misji dziejowej państwa.

Myślę, że jeżeli organizm nawet najbardziej zdrowy zostanie zainfekowany przez pasożyty, to nie dożyje swojej starości, zostanie przez te pasożyty zniszczony. Może więc lepiej oczyścić organizm państwowy z pasożytów, zanim będzie już za późno ?

Jarosław Kaczyński zawsze wie najlepiej, kiedy włączyć się do dyskusji.

O tym, że Polacy rozpierzchli się po świecie, wiemy od dawna. Był okres zaborów, państwo było zarządzane przez okupantów – Rosję, Prusy i Austrię. Nic dziwnego, że wielu patriotów musiało opuścić swoją ojczyznę. Wielu z nich było wysiedlanych karnie za udział przeciwko prawowitej władzy państw zaborczych. Inni emigrowali karnie za udział w powstaniach przeciwko władzy niechcianej.

Jest prawdą, że wielu Polaków opuściło Polskę udajac sie na saksy, czyli w poszukiwaniu pracy. Tak wyemigrowali Górale z Podhala. Dzisiaj kolejne ich pokolenia nadal żyją swoją ojczyzną, ale tam – w Ameryce czy też w Kanadzie. Mają też tam i swoją własną Częstochowę, bo do tej w Częstochowie nie zawsze jest łatwo dojechać. A wielu miało wilczy bilet za swoje poglądy społeczne i polityczne, chociaż nie byli przestępcami.

Lata dwudzieste i trzydzieste, lata wielkiego kryzysu gospodarczego na początku XX wieku spowodowały kolejny odpływ ludności na zawsze.  Wielu z nich próbowało wrócić do Polski w szeregach armii w walce z niemieckim najeźdźcą, lecz doznali ogromnego zawodu po wyzwoleniu w 1945 roku. Dzisiaj trudno jest powiedzieć, jak wielu Polaków pozostało tam – na Zachodzie – w obawie o szykany władzy radzieckiej w Polsce. Spośród tych, którzy wrócili, bezpieczni byli tylko szeregowcy. Bo oficerów prześladowano na różne sposoby. Nie mieli pracy zgodnej z ich umiejętnościami, mieli zakaz służby w polskim wojsku a to nie pozwalało im latać. Wielu oficerów marynarki wojennej zesłano na ląd pozbawiając możlwiości kontaktu z morzem.

Lista krzywd, które polska władza uczyniła swojemu Narodowi jest wielka i nie tłumaczy jej służalczość wobec władzy sowieckiej. To była tylko głupota tych, którzy nie rozumieli, komu i w jakim celu służą. I nawet dzisiaj ci ludzie nie chcą zrozumieć swojego błędu i pozostając poza granicami państwa polskiego tylko dlatego, aby nie rozliczyć się z przeszłością.

Nie można zapomnieć wydarzeń roku 1968, bo nie wszystko można przypisać niechęci wobec Żydów. Owszem, Syjoniści wyjechali, ale wielu Polaków pozostało. Ja nie dziwię się tym, którzy ciagle sprzeciwiają się złej władzy – bo ta trwała. Niezmiennie, szykanując polskie społeczeństwo i manipulując opinią publiczną. Nawet konfrontacja z roku 1970 tylko zmusiła do zmian kadrowych, do niczego więcej.

Owszem, był komitet obrony robotnika czy też ruch obrony człowieka i obywatela, ale i tam obłudna władza wstawiła swoich “oficerów” – specjalistów od znajdowania wrogów narodu, potem przykładnie karanych.

Nawet protest społeczny sierpnia 1980 roku budzi wątpliwości – na ile był to rzeczywiście oddolny ruch społeczny, a na ile była to prowokacja władzy w celu rozparcelowania nastrojów społecznych. Jak wiemy, 13 grudnia 1981 roku jawny zbrojny spisek doprowadził do potężnej prowokacji – tym razem zbrojnej. O ile jeszcze w roku 1980 ogromne ilości młodych Polaków masowo opuszczały Polskę, kiedy zdawali się na los i oczekiwanie na azyl w obozach przejściowych, dzisiaj problem migracji ma zupełnie inny wymiar. Po 1 stycznia 1981 roku za granicę wyeksportowano kolejną grupę polskiej emigracji z zamiarem pozostawienia jej tam na zawsze. Jednak zmiany w świadomości zmieniły wiele. Wielu emigrantów zarobkowych wróciło do Polski z pobudek patriotycznych, ale to, co stało się po roku 1990, nie mieściło się w głowie, aby elita Polski Podziemnej stała się posłuszną miotłą powrotu komunistów do kraju. Korupcja, już nie nieudolne zarządzanie, ale zawłaszczanie majątku społecznego przez polityków i urzędników państwowych, przez do końca rozpoznane struktury – nie pozwalają ufać już nikomu.

I tutaj “zgina się dziób pingwina”. Wydawało by się, że każdy polityk to zdrajca i oszust gospodarczy. Tak jednak nie jest. Naród, doświadczony masowym rabunkiem mienia wspólnego, wyłonił kryteria rozpoznawania osób niegodnych zaufania. Polskie społeczeństwo przebudza się ze snu, ludzie powoli odzyskują wiarę w siebie wzajemnie, powoli  krystalizuje się wiedza o powiązaniach korupcyjnych.

Migracja, która napływa do Europy, nie bierze się znikąd. My, którzy zarabiamy góra 1/4 wynagrodzenia otrzymywanego w “normalnych” krajach wiemy, że ludzie wędrujący przez morze i kontynenty albo mają w tym interes, albo są tak zdesperowani, że nic ich nie zmusi do powrotu tak, skąd wyszli.

Jeżeli nie zastanowimy się nad przyczyną ich determinacji, lada dzień sami staniemy się migracją bez ziemi.

Ogromne ilości osób cywilnych od pewnego czasu przybywają na kontynent europejski. Rozumiem sytuację rozbitków, którzy wymagają pomocy. Ale nie rozumiem otwarcia wrót dla przybyszów tym bardziej, że przybywają w gościnę z pustymi rękoma i raczej pozostają w agresywnym żądaniu ulżenia ich doli. Oczekują godnego zakwaterowania, dobrego odżywienia i możliwości ściągnięcia rodziny.

Problem polega na tym, że nie oferują niczego w zamian. Nawet nie są w stanie wskazać danych umożliwiających identyfikację personalną. Nie rozumieją słów wypowiadanych w języku obowiązującym w kraju, do którego przybywają, nie potrafią wykazać swojego doświadczenia zawodowego ani pozycji społecznej zajmowanej w swoim kraju, który postanowili opuścić na zawsze. Nawet nie potrafią wskazać liczby osób swojej rodziny, aby chociaż w przybliżeniu przygotować im warunki godne człowieka przyjęte za normę europejską.

Politycy Unii Europejskiej dyktują swoje dyrektywy pod adresem krajów członkowskich i oczekują natychmiastowego wykonania. Tymczasem, gdyby nie było pośrednictwa wspólnoty europejskiej, każdy rząd, do którego zwróciłby się o pomoc przybysz zza granicy – w sytuacji masowego zjawiska migracji wysłałby notę do rządów państw, z któych przybywają migranci – o wyjaśnienie przyczyn tego masowego uchodźstwa.

Niestety – tak nie jest. Politycy państw złączonych umowami wspólnoty europejskiej są bezwolnymi urzędnikami bez kompetencji, zajmują się uzgadnianiem dyrektyw między sobą i nie rozpatrują źródła przyczyn tej masowej migracji.

Jeżeli przypomnimy sobie wydarzenia z września 1939 roku – to Polska stała się widownią masowej migracji ludności cywilnej – pieszej, taborów konnych – ludności cywilnej uciekającej przed wojskami niemieckimi, w przeciwnym kierunku zmierzały oddziały regularnego wojska, po czym wzajemnie mieszały się grupy zdezorientowanej ludności cywilnej i grupy żołnierzy z oddziałów rozbitych przez wroga.

Wiadomo było, że ludność cywilna ucieka przed regularnym wojskiem wroga najeżdżającego Polskę a niedobitki drużyn wojskowych wykonują rozkaz wycofania się na wschód, by tam odtworzyć siłę bojową rozbitych w działaniach wojennych jednostek.

Teraz mamy bardzo podobną sytuację – kiedy to dziesiątki tysięcy osób cywilnych bez żadnego bagażu przepływają morzem z kontynentu afrykańskiego do Europy i po zejściu na ląd podejmują przemarsz zorganizowany w kierunku Niemiec i Szwecji. W przypadku prób zablokowania marszu i uniemożliwienia wędrówki podejmują się masowej ucieczki z miejsca zatrzymania i nie przeszkadza im nawet zatrzymanie ruchu kolejowego czy drogowego. Co ciekawe, są wyposażeni w nowoczesną elektronikę zastępującą tradycyjne mapy papierowe. Są doskonale zorganizowani w kierunku wcześniej określonego celu i nie dają się z tego kierunku zepchnąć w inne, przypadkowe miejsca. Budzi też zdumienie, że posiadają taką determinację i jednak mają jakieś zaplecze, bo nawet telefony komórkowe wymagają doładowywania – a oni są przecież w marszu trwającemu już kilka tygodni.

Uważam, że sprawa migracji do Europy leży – przynajmniej w Polsce – poza kompetencjami rządu. Tu już tylko prezydent państwa jest władny przystąpić do rozmów z władzami państw, z których pochodzą emigranci – ale tu następuje blokowanie przez administrację UE – która niby to otwiera granice, ale wskazuje docelowe miejsce migracji według własnego uznania bez rozpatrywania wniosku samych emigrantów.

Uważam, że strawa ta jest kolejną manipulacją informacją publiczną – ponieważ nie wiemy nic na temat przyczyn tej migracji. Albo jest to masowa ucieczka ludności cywilnej w wyniku katastrofy ekologicznej, może wojny, o której jeszcze nic nie wiemy, albo jest to kolejna prowokacja zmierzająca do zniszczenia państw narodowych i zagrażająca globalnym konfliktem zbrojnym.

Premier Kopacz stawia warunki Brukseli

Niektórzy ludzie wchodzą do polityki swoją ekstrawagancją. Problem polega na tym, że dziwak potrafi tak zainspirować nieudolnego polityka, że stanie się jego guru.

To zjawisko pozwoliło zaproponować definicje inflacji w latach 90 XX wieku – podczas kiedy była to tylko samoregulacja cen ustalanych przez ministrów do cen równowagi podaży i popytu. Minęły lata i tym razem, w 2015 roku tenże sam człowiek wysuwa hipotezę konieczności sprowadzenia migracji z krajów trzeciego świata do Polski, bo tu nie ma rąk do pracy…

Cóż, Platforma Obywatelska przeforsowała niejeden idiotyzm a swoją butą doprowadziła wiele rodzin do upadłości konsumenckiej. Nie ma bardziej błędnej oceny. Przede wszystkim dlatego, że od nas Polaków oczekuje się dyspozycyjności, oczekuje się znajomości co najmniej dwóch różnych języków obcych, pracy pod presją i przyjęcia bez dyskusji warunków wynagrodzenia za wykonaną pracę. A przybysze z innych kontynentów poza swoją krzykliwością i emanacją impulsywności nie potrafią nawet przedłożyć swojego dokumentu tożsamości. Nie znają żadnego z języków obowiązujących w krajach, gdzie oczekują gościnnego przyjęcia.

A jakie sią ich predyspozycje zawodowe ? Czy posiadają prawo jazdy upoważniające do poruszania się na drogach publicznych pojazdami mechanicznymi. A jakie jest ich przygotowanie specjalistyczne ? Czy są to inżynierowie, czy tylko pracownicy fizyczni ? Tego dzisiaj nie rozstrzygniemy. Ich znajomość języka polskiego jest znikoma – jak więc ich dzieci zdobędą wykształcenie pozwalające na zatrudnienie w Polsce ?

Chyba, że pozwolimy im na spadanie z rusztowań i koniec w krematorium, bo co zrobimy z osobami nie posiadającymi żadnych kwalifikacji ?

Zatem pan Profesor albo kłamie, albo odleciał hen daleko. Czy aby nie utracił przy tym zdolności do pełnienia zawodu profesora ekonomii ?

Balcerowicz: Jeśli nie otworzymy się na imigrantów…